I've come here to rant.
Not necessarily about you.
But reread the previous posts and started crying.
Τελικά αυτό το μπλογκ σέρβιρε:) το σκοπό του.
Αγαπώ σε.
Πρέπει να μάθω να στο λέω. Και να στο δείχνω.
Το αξίζεις.
Σε ένα μήνα θα είμαστε τέσσερεις...
Τετάρτη, Ιανουαρίου 26, 2011
Πέμπτη, Μαρτίου 19, 2009
5 unbelievable things
1. Μου λες «αγαπώ σε» κάθε μέρα.
2. Μου λες «ευχαριστώ» κάθε φορά που θα ετοιμάσω κάτι να φας ή να πιεις.
3. Με ξέρεις όσο κανείς. Προβλέπεις την κάθε μου κίνηση και λέξη.
4. Δεν κρατάς κακία και ξεχνάς το θυμό σου σε 3 λεπτά. Πάντα ζητάς συγγνώμη πρώτος, όποιος κι αν φταίει.
5. Σε βοηθώ στις δουλειές του σπιτιού.
Δεν ξέρεις ότι αν σε χάσω θα πεθάνω.
Δευτέρα, Οκτωβρίου 27, 2008
What's the matter with you, woman
Πρέπει να το κόψεις.
Πρέπει να σταματήσεις να δυσανασχετείς με το παραμικρό - και το κάνεις μ' αυτούς που σ' αγαπάνε. Αν είναι δυνατόν! Να δυσανασχετείς που σε παίρνει τηλέφωνο η μάνα σου να σου πει τι φαγητό θα σου έχει έτοιμο το μεσημέρι; Να δυσανασχετείς που σε παίρνει να σε θυμίσει να της πάρεις ρούχα για πλύσιμο; Να δυσανασχετείς με το που ανοίγει η καημένη το στόμα της να μιλήσει; Πώς κάνεις έτσι; Της απαντάς μονολεκτικά, κι αυτό αν είσαι ιδιαίτερα εύθυμη. Διαφορετικά, μουγκρίζεις εκεί πέρα κάτι άναρθρα και δυσανασχετείς που δεν κατάλαβε τι απάντησες και εκρήγνυσαι. Πώς να σε πιστέψει μετά οποιοσδήποτε όταν πεις ότι τη μάνα σου τη λατρεύεις και δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτή; Ότι μόνο στη σκέψη να τη χάσεις τρελλαίνεσαι; Πώς κάνεις έτσι; Είσαι αδικαιολόγητη και απαράδεκτη.
Με την οικογένεια του άντρα σου, γιατί δυσανασχετείς; Γιατί πρήζεσαι; Επειδή η πεθερά σου σε έχει μη στάξει και μη βρέξει; Επειδή σε ρωτάει κάθε 5 λεπτά τι θα φας και τι θα πιεις για να τσακιστεί να στο ετοιμάσει; Πρήξιμο, ε; Με τις ξαδέρφες και τις θείες του γιατί δυσανασχετείς που σε παίρνουν τηλέφωνο να σου ευχηθούν χρόνια πολλά;
Είσαι απαράδεκτη. Δεν ξέρεις τι θες. Σε αγαπάνε κι εσύ πρήζεσαι. Ευτυχώς που δεν τους το δείχνεις κιόλας, τουλάχιστο είσαι καλή απέναντι τους. Πιο καλή απ' ότι είσαι στη μάνα σου. Τη μάνα σου! Που της συμπεριφέρεσαι σαν σε σκύλο! (τρόπος του λέγειν, γιατί σε σκύλο δεν θα έκανες έτσι)
Καημένη μου. Έπρεπε να σου τύχαινε καμιά οικογένεια προβληματική, να σε αντιπαθεί η πεθερά σου, να σε υποσκάπτει, να σε κατηγορεί - κι ο άντρας σου να παίρνει το μέρος της! Αυτό σου άξιζε! Αυτό που συμβαίνει σε πολλές γνωστές σου, δηλαδή! Να σε μισεί όλο του το σόι, να κάνουν λες και δεν υπάρχεις, να μην σε θυμούνται στις γιορτές και στα γενέθλιά σου! Να δω πόσο θα σ' άρεσε.
Έχεις όλα τα καλά του Θεού και βρίσκεις τον τρόπο να γκρινιάξεις. Καλά που το κάνεις από μέσα σου μόνο! Είσαι αχάριστη. Ούτε καταλαβαίνεις πόσο σπάνια είναι αυτά που απολαμβάνεις.
Σου έχουνε έρθει όλα δεξιά, έκανες ένα πανέμορφο γάμο, έχεις ένα άντρα που σε αγαπάει και στο δείχνει, έχεις αποκτήσει μια επιπλέον οικογένεια που σε αγαπάνε - κι εσύ δυσανασχετείς!
Άλλαξε. Τώρα.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 29, 2008
Τρίτη, Ιουνίου 03, 2008
'Ηγγικεν γαρ η ώρα
Είχε αφήσει να νοηθεί πως θα τον παντρευόταν. Κι απ’ εκείνη τη στιγμή, όποτε ακουμπούσε στο στήθος του κι άκουγε την καρδιά του, ήθελε να κλαίει. Όπως τη μέρα που της ζήτησε να μείνει μαζί του για πάντα. Τότε είχαν πλημμυρίσει τα μάτια της και δεν μπορούσε να του εξηγήσει το λόγο. Τον είχε αφήσει να νομίζει πως ήταν από χαρά. Ήτανε κι η χαρά βέβαια (την είχε σκάσει!), αλλά πολύ περισσότερο ήταν…
…φόβος.
Ο φόβος της απώλειας.
Ξέρει ότι κάποτε θα ακουμπήσει στο στήθος του και θα ’ναι κρύο και δεν θα ακούει τίποτα.
Κυριακή, Μαρτίου 23, 2008
Ο Άρχοντας του Δαχτυλιδιού (γ)
Μια φορά κουλουριάστηκε κοντά του και ακούμπησε το κεφάλι της στο στήθος του. Άκουγε την καρδιά του.
Γδουπ, γδου-γδουπ.
Γδουπ, γδου-γδουπ.
Γδουπ, γδου-γδουπ.
Πάνω που μετρούσε τους κτύπους του, την επισκέφθηκε ο κύριος Λυγμός και στρογγυλοκάθισε στο λαιμό της.
Είπε ότι κάτι μπήκε στο μάτι της κι έτρεξε να το σκουπίσει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
